ابیاری درخت گردو چند روز یکبار است؟ (برسی کامل)

نحوه آبیاری درخت گردو:

آبیاری درخت گردو یکی از مهمترین فاکتورهای گردوکاری است. گردو از جمله درختانی می باشد که نیاز متوسطی به آب دارد. مقداری از این نیاز توسط بارش های فصلی به صورت برف و باران در فصل زمستان و بهار تأمین می شود. هر چه میزان بارش برف و باران بیشتر باشد میزان بیشتری از نیاز درخت تأمین می شود.

در بیشتر مناطق باغ های گردو کاری کشور معمولاً تا پایان اردیبهشت ماه که بارش های بهاری وجود دارد و حتی چند هفته بعد از اتمام بارش ها نیز باغات گردو آبیاری نمی شوند.

مابقی نیاز نهال گردو؛ طول فصل رشد باید به روش آبیاری تأمین شود. این آب ممکن است از قنات، چاه، چشمه، رودخانه و یا آب سد تأمین شود. کمیت و کیفیت آب آبیاری، دو فاکتور مهم و تأثیرگذار بر تأمین نیاز آبی درخت گردو می باشد.

عامل مهم در آب استفاده شده در آبیاری گردو، شوری یا EC آب می باشد. وجود آب هایی با شوری پایین برای این منظور ضروری می باشد و حد مجاز شوری برای استفاده در باغات گردو ۲ دسی زیمنس بر متر می باشد.

روش های ابیاری درخت گردو:

آبیاری درخت گردو، به سه روش کرتی، حوضچه ای و قطره ای تحت فشار انجام می شود. در روش کرتی کل مساحت باغ به کرت هایی با طول و عرض مشخص تقسیم شده و با مرز از هم جدا می شوند. در این روش آب از بالای کرت وارد شده و تا انتهای آن ادامه می یابد.

میزان مصرف آب در این روش بسیار بالا است و راندمان آن پایین می باشد. با آبیاری کل سطح باغ با شیوع و رشد گسترده علف های هرز روبرو خواهیم بود. شیوع بیماری های قارچی که اسپور آن ها با آب حرکت کرده و به تنه درخت سرایت می کند از دیگر معایب روش آبیاری کرتی می باشد.

در این روش نحوه توزیع آب در ابتدا و انتهای کرت یکسان نمی باشد. ابتدای کرت آب بیشتری دریافت کرده و آب تا عمق زیادی نفوذ می کند اما در انتها آب کمتری به خاک و محیط ریشه نفوذ می کند. اجرای روش آبیاری کرتی تنها در اراضی با شیب کم و مسطح امکان پذیر است. هرز رفتن آب نیز در این روش بالا است. این روش آبیاری نیاز به نیروی کارگری ماهر داشته و اجرای آن پر دردسر می باشد.

در روش حوضچه ای آبیاری نهال گردو، ابتدا ردیف های کشت در روی زمین مشخص شده و یک جوی آب اصلی در بالای ردیف درخت ها انتخاب و توسط تراکتور یا کارگر حفر می شود و سپس در امتداد ردیف ها جو های فرعی ایجاد شده که از کنار درخت ها عبور می کند و تا انتها امتداد می یابد.

چرخش آب در بین کرت های آبیاری و افزایش تلفات عمقی آب در آبیاری کرتی در آبیاری درخت گردو:

با توجه به اینکه در هر سال ریشه ها توسعه پیدا می کنند یک حوضچه دایره ای شکل در اطراف تنه ایجاد می شود و در سال های آتی گسترده تر می شود تا کل محوطه رشدی ریشه آبیاری شود. برای نتیجه بهتر لازم است دور تنه درخت تا ارتفاع مناسب خاک ریخته شود تا از تماس آب با تنه جلوگیری شود.

این کار از پوسیدگی تنه درخت در اثر امراض قارچی جلوگیری می کند. راندمان مصرف آب در روش حوضچه ای نسبت به روش کرتی بیشتر است. در این روش آب کمتری استفاده می شود و امکان هرز رفتن آب کمتر است. شیوع و رشد علف های هرز نیز تنها به جوی اصلی و فرعی محدود می شود.

آبیاری قطره ای درخت گردو به دو صورت می توان انجام داد:

در باغاتی که در کوهپایه یا اراضی شیبدار هستند و منبع تأمین آب، چشمه می باشد آبیاری قطره ای درخت گردو؛ به کمک نیروی ثقل انجام می شود. در این روش در بالای باغ یک استخر ایجاد شده و یک لوله اصلی به درون باغ کشیده شده و به کمک لوله های اصلی و لوله های فرعی آب به پای درختان کشیده می شود. د

در روش دیگر آبیاری قطره ای درخت گردو ؛ از فشار حاصل از پمپاژ برای انتقال آب استفاده می شود. در این روش به پمپ های برقی یا بنزینی نیاز می باشد تا بتواند آب را در مسیر لوله تا پای درخت هدایت کند.

در روش قطره ای سیستم آبیاری شامل منبع تأمین آب، استخر ذخیره، سیستم پمپاز و لوله های آب و قطره چکان ها می باشد. محل و تعداد قطره چکان ها باید به صورتی باشد که کل محل توسعه ریشه به میزان مناسبی خیس شود.

در زمان کاشت نهال گردو، معمولاً یک یا دو قطره چکان در کنار و نزدیک نهال تعبیه می شود تا محیط اطراف ریشه را خیس کند.به منظور احداث باغ گردو، ابتدا باید سیستم آبیاری اجرا شده و سپس اقدام به کشت نهال نمود تا بعد از کشت نهال هر چه سریعتر بتوان نهال را ابیاری درخت گردو، را انجام داد.

نکته بسیار مهم در اجرای روش آبیاری قطره ای نوع، تعداد و محل قرارگیری و میزان آبدهی قطره چکان ها می باشد. انواع مختلفی از قطره چکان ها در بازار وجود دارند که از نظر میزان آبدهی متفاوت هستند. بسته به فشار آب، سطح باغ، تعداد درخت و نیاز هر درخت نوع قطره چکان انتخاب خواهد شد.

اجرای این روش آبیاری قطره برای درختان گردو ؛ نیازمند دانش و مهارت کافی بوده و باید توسط کارشناسان خبره طراحی و اجرا شود. یکی از عمده مشکلات این روش گرفتگی قطره چکان ها در اثر تجمع رسوبات آهکی و یا ماسه می باشد. در مناطقی که آب دارای رسوبات آهکی می باشد، باید از قطره چکان هایی استفاده نمود که مناسب این نوع آب ها هستند.